Laat ze niet lopen! - protesteer tegen extreemrechtse demonstraties!

Demonstranten tegen de NVU voor de rechter

Op vrijdag 10 april moesten 4 mensen die waren opgepakt tijdens protesten tegen de demonstratie van de Nederlandse Volks Unie van 21 februari in Amersfoort voor de politierechter verschijnen.

Twee van hen werd ten laste gelegd dat zij geen gehoor hadden gegeven aan een bevel tot verwijdering door de Amersfoortse politie, ergens langs de route van de demonstratie van de neonazi´s. De andere twee zouden het Duitse geluidsbusje van de NVU hebben gehinderd zich aan het begin van de demonstratie aan te sluiten bij de optocht.

Tijdens het voorverzamelen van de neonazi´s van de Nederlandse Volks Unie en aanverwante groepen op 21 februari dit jaar bleek al dat van de stoere taal van het lokaal bestuur dat er zou worden opgetreden tegen nazi-symboliek en discriminerende uitingen geen snars terechtkwam. Tot woede van tientallen omstanders, die in woord en gebaar hierover hun ongenoegen uitten. Raadsleden uit Amersfoort die probeerden de politie aan te spreken op hun wanbeleid en hen wilden wijzen op de nazi-symboliek en leuzen, werden door de ME weggeduwd.

De woede van de Amersfoorters was, ook gezien het oorlogsverleden van de stad en de route die de neonazi´s zouden gaan lopen, begrijpelijk. Dit werd door een van de gearresteerden haarfijn uitgelegd aan de Amersfoorte politierechter: "Net zoals ieder ander die in Amersfoort is opgegroeid hebben wij al vroeg de gruweldaden van het fascisme leren kennen. Meerdere keren hebben wij Kamp Amersfoort met onze school bezocht. We hebben de kille schietbaan bewandeld waar op 8 maart 45 mensen de dood vonden. Kamp Amersfoort is echter meer dan een herinnering. In 2005 heb ik nog kampoverlevenden ondersteund tijdens hun herdenking bij het kamp. Ook in mijn eigen familie zijn mij de verhalen van de gruweldaden onder het nazi-regime niet bespaard gebleven. Mijn grootvader heeft in het verzet gezeten en gezamenlijk met mijn oma meerdere joodse mensen helpen onderduiken. Met deze kennis van het gevaar dat dit extreemrechtse gedachtengoed met zich meebrengt, kon ik niet anders dan deelnemen aan de tegendemonstratie tegen de NVU. De NVU heeft ook reacties proberen uit te lokken door de route die zij hebben aangevraagd. De route loopt langs de Westerkerk waar sinds september 2006 een eerbetoon hangt voorde vermoorde verzetstrijders die het gebouw als uitvalsbasis gebruikten. Uit represaille voor de acties van de verzetsgroep zijn 18 mensen uit Kamp Amersfoort en 2 willekeurige voorbijgangers neergeschoten. Vier verzetsleden hebben deze onthulling in 2006 bijgewoond. Maar ook de rest van de route is beladen. Waar de demonstratie van de NVU begon, bij het centraal station Amersfoort, zijn 21 spoorambtenaren vermoord tijdens despoor staking. Dit is ook het station waar duizenden gevangenen de route begonnen naar Kamp Amersfoort, duizenden zouden nooit meer terugkeren. Dat in mei dit jaar opnieuw gezocht gaat worden naar massagraven op Kamp Amersfoort toont al aan dat voor de burgers van deze stad dit nog altijd een zeer actuele en pijnlijke kwestie is."

Dat de neonazi´s precies wisten waar ze liepen, laat het volgende citaat van de website van de Racial Volunteer Force (RVF) na de nazi-mars zien: "The days before the March the superchosen whined that our route would lead us on the route their forefathers had to walk when they got a free train trip to a nice vacation resort in the East. (According to them 10,000 freetickets were givenout)".
Kortom, de NVU-demonstratie was één grote provocatie en verheerlijking van nationaal-socialistische oorlogsmisdaden.

Dan terug naar het begin van de demonstratie, toen de Duitse geluidswagen, met aan het stuur de beruchte Duitse neonazi Alexander Deptolla, wilde keren om achter de nazi-stoet aan te rijden; hierbij raakte de bus een omstander, die zich op de bus wierp om te voorkomen dat de bus zou meerijden in de mars. Vrijwel direct werd hij gearresteerd. De ordedienstleden Michael Krick en Axel Kulker renden op de arrestatie af, maar Kulker werd zelf tegen de grond gewerkt en afgevoerd. Tijdens de arrestatie slaat een ME´er een deuk in de achterkant van de bus. In de korte chaos werd nog een omstander gearresteerd.
De Duitse neonazi Michael Stuber, op wiens naam de bus staat, doet aangifte wegens vernieling en Deptolla en de al eerder genoemde Krick, berucht om zijn oproep om aanslagen te plegen op officieren van justitie en rechters, leggen een getuigenis af bij de politie. Krick noemt hierbij de ME `collega´s´ en zegt ook dat die `collega´ een deuk in de bus sloeg.

Terug naar de zitting: de officier van justitie begint ermee dat de 4 arrestanten de ´spelregels van de democratische rechtsstaat´ hebben overtreden en erkent tegelijkertijd dat er ruimte is voorspontaan tegengeluid. Een extreme groep als de NVU roept extreme fysieke en verbale tegenreacties op, vond hij, en de politie heeft dan de taak om uit het oogpunt van de openbare orde adequaat te reageren. En als je daarbij de spelregels overtreedt, dan wordt je aangehouden. De officier repte met geen woord over de `spelregels´ die de politie zelf vantevoren had opgesteld en waaraan zij zich niet hebben gehouden. Bovendien bleek de vordering (het bevel) aan twee van de arrestanten ook niet volgens de spelregels. Zij werden aangehouden op basis van artikel 2.1.1.1 van de APV Amersfoort, maar deze biedt juist ruimte aan demonstraties als bedoeld in de Wet Openbaarheid van Manifestaties. Kortom, de feitelijke rechtsgrond voor het geven van het bevel ontbrak. En het bevel was ook niet duidelijk: U dient zich te verwijderen en u moet blijven staan! Dat kan natuurlijk niet...
Daarnaast blijkt uit de draaiboeken van de politie dat zij wisten dat er protesten zouden komen, is een vergunning helemaal niet nodig en was een kennisgeving door middel van posters en flyers in Amersfoort zelf en in de lokale media al gedaan. Kortom, er was wettelijk recht en ruimte op een tegengeluid. Dat de politie vervolgens verkeerde inschattingen maakt en bevelen geeft, kan niet voor rekening van de demonstranten komen.

De officier had verder nog wat belerende tips voor de demonstranten; hij vroeg zich af of ze nu hun eigen zaak wel hadden gediend door te zorgen voor meer publiciteit van de NVU. Jullie willen toch geen nieuwsaandacht en extra publiciteit voor de NVU? Dit stokoude argument, uit puur a-politiek openbare ordeperspectief, werd met gezucht onthaald in de overigens met sympathisanten gevulde rechtszaal. Toen formuleerde hij zijn eis: hij achtte de twee schuldig, ook het weigeren van het transactievoorstel (150 euro pinnen op het bureau, dan mag je naar huis) heeft volgens hem consequenties en hij eiste 200 euroboete of 4 dagen hechtenis.
Tegen de twee arrestanten rond de bus eiste hij 550 euro respectievelijk 600 euro boete, bij niet betaling te vervangen door11 respectievelijk 12 dagen cel. De advocaten betoogden dat er van 1 arrestant geen bewijs is geleverd dat hij de bus heeft geslagen en geschopt; verder gaven zij aan dat bij allevier de arrestanten geen sprake was van vluchtgevaar en dat het omdoen van handboeien en ter plaatse fouillering niet legitiem was.

De rechter vond het een ingewikkelde zaak; waar ze normaal direct uitspraak doen, wilde ze nu eerst de rest van de zaken die ochtend afwerken en dan goed nadenken over deze kwesties en dan de 4 en het publiek terugroepen om uitspraak te doen. Dat leek ons in eerste instantie gunstig, maar twee uur later bleek de rechter grotendeels het betoog van de officier van justitie te volgen; voor de arrestatie van de twee langs de route van de NVU was wel een wettelijke basis, namelijk die van de openbare orde-handhaving, ze heeft wel begrip voor de standpunten van de arrestanten en vindt een tegengeluid ook altijd goed, maar men dient zich wel te houden aan aanwijzingen van de politie. Dus ze veroordeelt de twee tot een voorwaardelijk geldboete van 200 euro met een proeftijd van maar liefst twee jaar.
Van de arrestant die voor de bus zou hebben gestaan, kon niet bewezen worden dat hij er überhaupt geweest was, dus vrijspraak. De vierde arrestant werd, ondanks dat er geen schade aan de bus is aangericht door hem en er sprake was van een politiek motief (dus er meer ruimte voor het uiten van je mening zou moeten zijn), veroordeeld tot `fanatiek geweld in vereniging´ (ondanks dus dat er van een tweede bus-aanvaller geen sprake was, want vrijgesproken!) dat bovendien politie-optreden opriep. Alsof dat zijn schuld was. Bizarre uitspraken, waartegen direct hoger beroep is aangetekend.

Alle aanwezigen bedankt voor jullie support en hopelijk tot ziens bij de behandeling van het hoger beroep.

En ook voor de volgende keer; laatzenietlopen.nl!